" നിന്നോട് പറയാത്ത പ്രണയം , നിയറിയാത്ത പ്രണയം , ,
എന്നിക്ക് നിന്നോടുള്ള പ്രണയം, എന്‍റെ മാത്രം പ്രണയം ,,
നിനക്കും എനിക്കുമിടയിലുള്ള ശൂന്യത യായിരുന്നു നമ്മുടെ പ്രണയം...
നീ പോലുമറിയാത്ത നിന്‍റെ പ്രണയം അറിഞ്ഞവള്‍ ഞാന്‍ ...
അകലഗളിലേക്ക് നീ ചേക്കേറിയപ്പോള്‍ അറിയാതെ കണ്ണ് നനച്ചവള്‍ ...
നീ അറിയാതെ മനസ്സില്‍ ഒരുപാട് മോഹങ്ങള്‍ കൂടുകൂട്ടിയവള്‍ ...
അറിഞ്ഞതിലേറെ അറിയുവാന്‍ ഏറെയുണ്ടെന്ന് അറിയാതെ പോയി നീ ..
എന്തിനോ വേണ്ടി അടുത്തവര്‍ നമ്മള്‍ ... കാരണം ഇല്ലാതെ പിരിഞ്ഞവര്‍ നമ്മള്‍ ...
നിനക്കും എനിക്കുമിടയിലുള്ള അന്തരം ,,
അത് നമ്മളെ ദൂരങ്ങളില്‍ നിന്നും ദൂരങ്ങളിലേക്ക് നയിച്ചു ...
ഇന്ന് നീ എവിടെ ? ഞാന്‍ എവിടെ ? നമ്മുടെ പ്രണയം എവിടെ ?
അറിയില്ല, നിനക്കും എനിക്കും അറിയില്ല ,
പക്ഷെ പ്രണയം മരിച്ചിട്ടില്ല നമ്മുടെ മനസില്‍ ...അല്ല, എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ...
ലോകത്തിന്‍റെ ഏതോ കോണില്‍ നീ ... ഒരുപക്ഷെ മറ്റേ കോണില്‍ ഞാനും ഉണ്ടാകാം ..
എന്നെങ്കിലും, എപ്പോഴെങ്കിലും, നിന്‍റെ ഓര്‍മകളില്‍ ഞാന്‍ ഉണ്ടായെങ്കില്‍ എന്ന് ഞാന്‍ കൊതിക്കാറുണ്ട് ..
നീ എനിക്ക് ആരായിരുന്നു എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നു ....
സുഹൃത്ത് ബന്ധത്തിനും അപ്പുറം നീ എനിക്ക് മറ്റെന്തൊക്കെയോ ആയിരുന്നു ....
പക്ഷെ ..
ഞാന്‍ നിനക്ക് ആരുമല്ലായിരുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ...
ഒരു നിമ്മിഷം ഞാനോര്‍ത്തു എന്തിനുവേണ്ടിയായിരുന്നു എന്‍റെ ഈ ജന്മം....
എന്നെന്നേക്കുമായ് വിടപറഞാകന്നപ്പോഴും , ഇനി നീ ഇല്ല എന്ന സത്യത്തെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുവാന്‍ കഴിയാതെ ,
കരയുവാന്‍ മാത്രമേ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ എനിക്ക് ,,,
ഞാന്‍ ഒന്ന് തിരികെ
വിളിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ ഒരുപക്ഷെ നീ അകന്നുപോകിലയിരുന്നോ
എന്നോര്‍ത്തുവെങ്കിലും ,
അതെന്‍റെ മിത്യാധാരണ മാത്രമാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു ഞാന്‍ ....
നിന്‍ കയ്യെത്തും ദൂരത്തായ് .... ഒരു വിളിപാടകല്ലേ ഞാനുണ്ട് .....
നിന്‍റെ ഒരു വിളിക്കായ് കാതോര്‍ത്ത് ......"
